- wycierać
- wycierać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wycieraćam, wycieraća, wycieraćają, wycieraćany {{/stl_8}}– wytrzeć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Vb, wycieraćtrę, wycieraćtrze, wycieraćtrzyj, wycieraćtarł, wycieraćtarli, wycieraćtarty {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'trąc, pocierając powierzchnię czegoś czymś lub o coś, usuwać z niej coś (zwykle wilgoć, brud), osuszać, oczyszczać to; ocierać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wycierać czoło chusteczką, ręce ręcznikiem. Wytrzeć podłogę, naczynia. Wytrzyj buty. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'trąc, pocierając czymś po czymś, usuwać coś z czegoś; ścierać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wycierać kurze. Wytrzeć rozlane mleko z podłogi. Wytrzeć gumką zbędny wyraz. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'często trąc, używając, nosząc, niszczyć coś z wierzchu, na powierzchni': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wycierać ubranie na kolanach, łokciach. Wytarty dywan. Wytarte obicia krzeseł. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.